MY FRIENDS.....

MY FRIENDS.....

MY OLD SCHOOL

आरंभ कळसाचा 🌹

शाळा कोकणे वस्तीचा आजचा दिवस  उगवला तरी तो नित्यनेमाचा नव्हता . आज कोकणेवस्तीत काही विशेष घडेल याचा गंधही नसलेले जाधवसर नित्याप्रमाणे शाळेत आले पण त्यांच्याही आधी विषयतज्ञ श्री. कुंभारसर शाळेत हजर. अध्ययन स्तर निश्चितीसाठीच्या पहिला टप्पा तपासणीसाठी ते आले होते. 

थोडावेळ गप्पा झाल्या आणि गप्पांच्या ओघात इ. ४थी मधील गैरहजर विद्यार्थिनी पुनमचा विषय निघाला. गेले ३/४ दिवस ती हजर नव्हती . यावर कुंभारसरांनी तिच्या घरी जाण्याचा निर्णय घेतला. सोबत जाधवसर होते. दोघांनी सरळ तिच्या घरी जाण्याचा निर्णय जरी घेतला तरी वाट मात्र सरळ नव्हती . तिच्या घराकडे जाणारी वाटही तिच्या परिस्थिती प्रमाणेच आडवळणाने जाणारी ,डोंगरावर जाऊन वसलेली. 

दोघेही तिच्या  पत्र्याच्या घरात  गेले. घरात आजोबा झोपलेले आणि पुनम म्हणजे त्यांची नात सगुणा शेंगा फोडत बसलेली. परिस्थितीच्या अवकळेच्या खुणा ठायी ठायी दिसत होत्या . सर आलेले पाहून आजोबा उठले. सगुणा शाळेत का येत नाही हे विचारल्यावर त्यांनी कारणांचा पाढाच वाचला. सगुणाला ३ लहान भावंडे . त्यातील धाकटा १वर्षाचा भाऊ पेशी वाढल्यामुळे दवाखान्यात ॲडमीट. त्यामुळे भावंडांना सांभाळण्याची जबाबदारी सगुणावर. गेले ३/४दिवस हे कुटूंब उपाशीच होते. हे ऐकल्यावर तर दोघांचेही मन द्रवले. 

जाधवसरांना पाहताच सगुणाने आत्ताच पुस्तकाचे वाचन केल्याचे सांगितले . कुंभारसरांनी तिचे वाचन घेतले तर अस्खलितपणे तिने वाचन केले. तिच्या वाचनाने दोघेही  थक्कच झाले. 

परिस्थितीच्या असहायतेमुळे जरी त्यांची भूक शमली नव्हती तरी तिची शिक्षणाची भूक तिच्या शिक्षकांनी शमविली होती. तीनचार दिवस उपाशी असल्याने  तिच्या हातापायात बळ जरी नसले तरी शिकण्याच्या मनस्वी बळावर तिने तिचा अभ्यास याही परिस्थितीत चालू ठेवला होता. हे पाहून दोघेही अवाक् झाले. तिच्या पाठीवर केवळ  शाबासकीची थापच दिली नाही तर बक्षीस म्हणून कुंभारसरांनी १०१ रुपयांचे बक्षीस ही दिले. हे सर्व पाहताना तिच्या आजोबांच्या डोळ्यांत भरुन पावल्याचे भाव होते. तिची आई घरी आल्यावर तिला नक्की शाळेत पाठवेन असे आश्वासन त्यांनी दिले. 

आर्थिक दृष्ट्या उन्नत असलेल्या मुलांना कोणीही शिकवेल. पण दोनवेळच्या अन्नाची मारामार असलेल्या आणि शैक्षणिक वातावरणाचा गंधही नसलेल्या मुलांना नियमित शिक्षणप्रवाहात आणण्याचे सामर्थ्य केवळ आणि केवळ जिल्हा परिषद शाळांमध्येच आहे. 

एका अनपेक्षित समाधानाने दोघेही शाळेत परतले. शाळेत विषयतज्ञ बंड सर आणि कुदळे सरही स्तरनिश्चितीसाठी आले होते.खरेतर ही प्रेरणादायी भेट होती.  इ. दुसरी ते चौथीची स्तरतपासणी केली असता चौथीचा वर्ग १००% प्रगत आढळला. इतर वर्गांचीही तयारी उत्कृष्ट आढळली. शाळेला उत्कृष्ट शेरा दिला.  एकदोन मागे राहणाऱ्या मुलांसाठी कार्यक्रम निश्चिती केली. यानंतर विषयतज्ञांनी मुलांसाठी गाणी ,गोष्टी ,खेळ घेतले. मुलांच्या उल्लेखनीय प्रगतीने त्यांना आनंद दिला तर विविध कृतीतुन त्यांनी मुलांना आनंद दिला. असा हा आनंद द्विगुणित करणारा अजून एक प्रसंग घडला आणि तो म्हणजे कुदळे सरांचा वाढदिवस. 

कोकणेवस्तीच्या या शिक्षकांनी केकची व्यवस्था केली. कुदळे सरांनी मुलांबरोबर केक तर कापलाच शिवाय या प्रसंगाची आठवण म्हणून त्यांच्या हस्ते पिंपळाचे रोप लावण्यात आले. ज्याच्या आठवणीची छाया मुलांच्या संगे कायम राहील. कुदळे सरांना कायम लक्षात राहील असा वाढदिवसाचा अविस्मरणीय सोहळा शाळेत साजरा झाला. 

तसेतर या शाळेत वाढदिवसाची एक नवी परंपरा जाधवसरांनी निर्माण केली आहे. या शाळेतील गोरगरीब मुलांचेही वाढदिवस आपण साजरे करायचे. प्रत्येकाच्या वाढदिवसाला केक आणायचा. अट मात्र एकच. ज्याचा वाढदिवस असेल त्याचे घरचे सर्वजण शाळेत हजर पाहिजे. शाळेबरोबरच कौतुक बघण्यासाठी घरचे लोक असले म्हणजे तो एक देखणा सोहळा होईल. शिवाय शिक्षक आणि समाज यांच्यातील दरी कमी होऊन एक नातेसंबंध दृढ होईल. लोकांना शाळेविषयी आस्था वाढेल. याचा फायदा भविष्यातील प्रगतीसाठी निश्चितच होईल.

 हे मंदिर पक्के तयार झालेले असले तरी कळसाचे काम बाकी आहे. श्री. जाधवसर यांनी तंत्रस्नेही ,डिजीटल योजनेद्वारे तसेच लोकसहभागाद्वारे कळसाचा आरंभ केलेला आहे. आणि काही महिन्यातच प्रगतीचा हा  कलशारोहन होणार हे नक्की👍👍👍 त्यासाठी या दोघांनीही  आता कंबर कसली आहे. शाळा कोकणेवस्तीचे अभिनंदन आणि पुढील वाटचालीसाठी शुभेच्छा 💐💐💐

🌹धन्यवाद 🌹

शब्दांकन - सौ. रोहिणी राजेंद्र लोखंडे 

पुणे






एक सोहळा असाही 🌹


प्रत्येक शिक्षक तन मन धन अर्पून शाळेत लेकरांसाठी काम करतच असतो. केंंद्रप्रमुख त्याचे काम पाहत असतात आणि कौतुकही करतात. पण जर प्रत्यक्ष गटशिक्षणाधिकारी येऊन त्याच्या पाठीवर कौतुकाची थाप दिली तर त्याचा आनंद गगनात मावेनासा होतो. हेच घडले काल कोकणेवस्ती शाळेत. 

दोन दिवसापुर्वी कोकणेवस्ती वस्ती शाळेत अध्ययन स्तर निश्चिती पाहणी करण्यात आली. यामधे या शाळेची उल्लेखनीय प्रगती दिसून आली. शिवाय सतत गैरहजर मुलगी सगुणाच्या घरी जाऊन कुंभारसरांनी तिचे वाचन घेतले आणि तिनेही अस्खलितपणे वाचन केले. 

विषयतज्ञांनी गौरवलेली ही शाळा पाहण्याची गटशिक्षणाधिकारी श्री. हिंगणे साहेबांची इच्छा होती. केवळ मुलांसाठीच काम करणाऱ्या उपक्रमशील शिक्षकांचे साहेबांना विशेष कौतुक वाटते. आपल्या तालुक्यात गुणवत्तेचे विशेष काम व्हावे ही त्यांची नेहमीची तळमळ. त्यामुळे असे काम कोणत्याही शाळेत दिसले की त्या शाळेला भेट देण्याचा त्यांचा विशेष आग्रह असतो. 

आणि हाच योग काल जुळून आला. निमित्त होते कोकणेवस्ती शाळेतील सगुणाचा वाढदिवस. इ. चौथीतील ही हुशार विद्यार्थिनी . पण भावंडांना सांभाळण्यासाठी घरी राहिलेली. तिचा धाकटा भाऊ दवाखान्यात ॲडमीट. आईवडील दवाखान्यात . त्यामुळे ही भावंडे घरी उपाशीच. अशाही परिस्थितीमधे ही सगुणा अभ्यासाला महत्त्व देत होती. तिची ही पोस्ट राज्यभरात फिरली. अनेकांनी हळहळ व्यक्त केली. जालना जिल्ह्यातील शिक्षक व पत्रकार श्री. संतोष मुसळे आणि मी तिला दत्तक घेण्याचा विचार केला. वाढदिवसानिमित्त तिला काही भेटवस्तू देण्याचे ठरले. 

नेमका हाच योग काल साधला. सगुणाच्या वाढदिवसानिमित्त गटशिक्षणाधिकारी श्री. हिंगणे साहेब ,विस्तार अधिकारी श्री. शेख साहेब ,केंंद्रप्रमुख श्री. शिंदे साहेब , विषयतज्ञ बंड सर , कुंभारसर आणि मी दुर्गमापेक्षाही अतिदुर्गम अशा डोंगराच्या पायथ्याशी असलेल्या कोकणेवस्ती शाळेत काल उपस्थित राहिलो. परिसर अतिशय रमणीय. ४० पट असलेल्या या शाळेत जाधवसरांनी आणि काटेमॕडम यांनी हसतमुखाने आमचे स्वागत केले. खरेतर साहेब दिवसभरातील मिटींग आणि इतर कामामुळे आणि मी एवढ्या लांबच्या प्रवासामुळे दमून गेलो होतो. पण या शाळेत पाऊल ठेवताक्षणीच आमचा शीण निघून गेला. 

या शाळेत मुलांच्या वाढदिवसाला पालकांनी उपस्थित राहणे बंधनकारक आहे. पालकांच्या उपस्थितीत केक कापला जातो. आज सगुणाच्या वाढदिवसाला खास पालक म्हणून गटशिक्षणाधिकारी श्री. हिंगणे साहेब व इतर अधिकारी उपस्थित होते. यांच्या उपस्थितीत सगुणाचा आणि दिक्षाचा वाढदिवस केक कापून  साजरा करण्यात आला. 

यानंतर सत्काराचा कार्यक्रम झाला. सगुणाला आणि दिक्षाला वाढदिवसाच्या भेटवस्तू साहेबांच्या हस्ते देण्यात आल्या . त्यावेळी या मुलींचे चेहरे प्रफुल्लीत झाले होते. दिक्षाची आई आणि सगुणाचे वडील जे दवाखान्यातून खास आपल्या लेकीसाठी आले होते ,या दोघांचे कृतकृत्य झालेले चेहरे न बोलताही सर्वकाही सांगून जात होते. 

 या पालकांनी शाळेविषयी आणि शिक्षकांच्या कामकाजाविषयी बोलताना अतिशय भावपूर्ण मनोगत मांडले. त्यांच्या डोळ्यातील अश्रुंबरोबरच या शिक्षकांबद्दलची कृतार्थता शब्दातून ओघळत होती. त्याला कारणही तसेच होते. येथे श्री. मुळे सर ,श्री. रमेश पवार सर आणि अश्विनी काटेमॕडम यांनी गुणवत्तेची अनोखी परंपरा निर्माण केली आहे. माध्यमिक शाळेतही इथल्या मुलांनी गुणवत्तेचा झेंडा फडकविला आहे. आणि आता उपक्रमशील जाधव सरही ही परंपरा जोपासत आहेत. 

शेख साहेबांनी या टिमच्या कामाचे कौतुक केले. आदरणीय हिंगणे साहेबांनी आपल्या भाषणात एका भावपूर्ण प्रसंगाचा उल्लेख केला. ते शिक्षक असताना सगुणासारखीच एक वंचित घटकातील अतिशय हुशार मुलगी होती. तिला शिक्षणासाठी दत्तक घेण्याचा साहेबांचा विचार होता. पण तिचे लवकरच लग्न झाले. त्यामुळे  तिच्या शिक्षणाविषयी काही करता आले नाही याची रुखरुख त्यांनी यावेळी बोलून दाखविली. सगुणाच्या निर्णयाबाबत त्यांनी कौतुक केले. इथल्या कामकाजाबाबत शिक्षकांचे विशेष कौतुक केले. आज या शाळेला भेट देता आली याविषयी खरे समाधान वाटत असल्याची भावना त्यांनी यावेळी बोलून दाखविली. त्यांच्या कौतुकाचे बोल ऐकून शिक्षकही हर्षभरीत झाले. त्यांना आकाश ठेंगणे झाले. साहेबांच्या प्रोत्साहनामुळे त्यांच्या प्रगतीची घोडदौड आता अधिक वेगाने आणि जोमाने होईल हे निश्चित . 

निरोप घेताना साहेबांच्या हस्ते वृक्षारोपण करण्यात आले. फोटोसेशन प्रचंड झाले. कारण अतिशय दुर्मिळ योग आज साधला होता. 

एकंदरीत साहेबांच्या भेटीमुळे सगुणाच्या वाढदिवसाचा सोहळा हा आनंदसोहळा झाला. खरेतर आम्हांला सर्वांनाच खूप लांब जायचे होते. पण शाळा सुटल्यानंतरही साहेबांची पावले शाळेतच रेंगाळली होती. चांगले काम करणाऱ्या लोकांच्या सहवासात त्यांचे मन प्रफुल्लीत झाले होते. आता पावले जरी परतीकडे वळाली होती तरी मन शालेय वातावरणातच  गुंतले होते. 

🌹धन्यवाद 🌹

सौ. रोहिणी राजेंद्र लोखंडे 
शाळा -नांदूर  ता.-दौंड 
जि.-पुणे


















माझी शाळा जिल्हा परिषद  प्राथमिक  शाळा  स्वामी  चिंचोली विविध उपक्रमाचे फोटो


१ . रक्षाबंधनचे व १५ ऑगस्ट २०१६ चे  फोटो पाहण्यासाठी  येथे  क्लिक  करा. 
                                                  


2. रक्षाबंधनचे व १५ ऑगस्ट २०१६ चे  फोटो पाहण्यासाठी  येथे  क्लिक  करा. 

एकच ध्यास गुणवत्ता विकास

एकच ध्यास गुणवत्ता विकास